Internetowa przyjaźń

Pink Panther

Ostatnio zaprzyjaźniłam się z taką dziewczyną, która mówi, że przyjaźń przez internet jest niemożliwa. Zawsze trafiam na takich maniaków, którzy się "z nikim nie przyjaźnią". Rani mnie to niesamowicie za każym razem, ale liczy się to co robią, a nie mówią.

Jenny21

Od niedawna mam taką internetową przyjaciółkę. Piszemy ze sobą od maja, ale dopiero na początku lipca zbliżyłyśmy się do siebie. Poznałyśmy się dzięki wspólnej miłości do pewnego zespołu. Piszemy sobie bardzo wiele rzeczy, śmiem twierdzić, że wszystko, rozmawiamy tez telefonicznie. Jest dla mnie bardzo ważna i mam w niej ogromne wsparcie. :)

Kenzi

Mam dwie internetowe przyjaciółki. Jedna niestety z Bydgoszczy, więc widziałyśmy się tylko raz. Mimo wszystko te kilka godzin z nią, było najlepszym czasem jaki kiedykolwiek spędziłam. Piszemy dużo i już przymierzamy się do następnego spotkania. Druga jest ze śląska, więc spotykamy się dość często. Jest ode mnie o 2 lata młodsza, ale to niema znaczenia bo jesteśmy do siebie podobne w każdym calu. Mam niesamowitego farta że moi dziadkowe mieszkają bardzo blisko niej. :)

Pink Panther

Moja internetowa przyjaciółka... Znamy się już rok, ale do tej pory nie myślałam, że to przyjaźń. Jednak jak się tyle ze sobą gada, ma tyle wspólnego i mówi sobie takie rzeczy, których nie mówi się nawet przyjaciołom z codziennego życia, a co najważniejsze - bardzo się lubi, to to jest przyjaźń. To naprawdę moja bratnia dusza! Niestety jeszcze nigdy nie miałyśmy okazji się spotkać, a moi rodzice jeszcze bardziej mi to utrudniają. Ale napewno kiedyś się spotkamy! Dążę do tego!

Sweetie

Pink Panther

Na tekstowie. Połączyło nas wspólne zdanie na temat zespołu 1d. Później jakoś tak żeśmy się zgadały i okazało się, że lubimy podobną muzykę, a potem jakoś to tam poszło.

WoodRunner

Dawniej miałam całkiem sporo takich internetowych znajomości, głównie dzięki działalności w świecie blogosfery. Och i pamiętam pierwsze spotkanie na żywo! Matku, te emocje, to bicie serca, te cudowne rozmowy! love

Zawsze brakowało mi kontaktu z ludźmi, którzy podzielaliby moje pasje - różnice są fajne i interesujące, ale miło jest pogadać z kimś, kto zbiera przewodniki albo z własnej woli wybrałby się w plener fotograficzny ;)
Mam do tej pory bardzo dobrego znajomego, znamy się od podstawówki, a nasze pierwsze spotkanie odmieniło całe moje życie.
Oprócz tego, poznałam innych, inspirujących ludzi.

Ale mimo wszystko, nie wierzę w przyjaźnie utrzymywane przez internet, dopóki nie wejdą na tor REGULARNYCH spotkań w realu (zgodnie z tematem mam na myśli przyjaźnie, a nie luźniejsze znajomości). Niestety, uważam, że kontakt prędzej czy później/wolniej czy szybciej słabnie, a relacja przeradza się właśnie w taką luźną znajomość.
Mam tylko jedną przyjaciółkę, z którą z powodzeniem utrzymuje kontakt internetowy (mimo to często za nią tęsknię).

Ach, no i mam jeszcze problem natury rozdwojenia osobowości :P. Zupełnie inaczej mi się pisze, a zupełnie inaczej rozmawia twarzą w twarz. Za pierwszym razem nie opuszcza mnie ekstrawertyczny entuzjazm, za drugim jestem nieśmiałym, nieco chaotycznym introwertykiem (na początku). Miałam wrażenie, że kiedyś odbiło się to na jednej mojej relacji internetowej, która po spotkaniu, nie była już taka sama (czytaj: zmieniło się na gorsze). Od tamtego czasu, jako że to była ważna dla mnie relacja, podchodzę bez większych nadziei do internetowych kontaktów.

I albo trafiłam na dziwne osoby, albo to ja nie potrafię przenosić przyjaźni z Internetu do świata realnego.

wanderlust

Na ogół mam problem z nawiązywaniem bliskich relacji od zera zarówno w internecie, jak i w realu, więc mam w tym niewiele doświadczenia. Miałam jednak jedną internetową przyjaciółkę. Poznałyśmy się jeszcze w podstawówce, przez lata była to raz bliższa, raz dalsza znajomość. W liceum moje problemy zaczęły mi ograniczać nawiązywanie relacji poza internetem, u niej było podobnie. Stałyśmy się dla siebie najbliższymi osobami na świecie, wiedziałyśmy o sobie wszystko. Pewne okoliczności, o których wolałabym się nie rozpisywać, doprowadziły do tego, że teraz nawet się do siebie nie odzywamy. Napiszę tylko, że takie znajomości są trochę niebezpieczne, nawet jeśli spotykasz się z taką osobą regularnie, co my robiłyśmy raz na kilka miesięcy. Jeśli dominuje ten kontakt wirtualny, a osoba z którą właściwie tylko piszesz, jest dla Ciebie najbliższa, to może się okazać, że wchodzisz w coś co nie do końca istnieje i zamykasz się w świecie wirtualnym, zamiast wyjść do ludzi. Ja całe dni siedziałam przy komputerze - bo przecież ona tam była, bo miała problemy i musiałam jej pilnować, bo była dla mnie taka ważna. W pewnym momencie okazało się, że nie ma między nami realnej więzi, że twarzą w twarz nie mamy sobie nic do powiedzenia. To była najbardziej toksyczna relacja w moim życiu.

spacedreamer

Moją najcudowniejszą przyjaciółkę na świecie, taką że lepszej nie mogę sobie wyobrazić i jest dla mnie najważniejszą osobą, poznałam właśnie w internecie przeszło 6 lat temu. Pisałyśmy ze sobą codziennie, a spotkałyśmy się pierwszy raz 2 lata po poznaniu. Trzeba było kilka chwil żeby skonfrontować swoje wyobrażenia z rzeczywistością, ale okazało się, że dogadujemy się na żywo jeszcze o milion razy lepiej niż w sieci i odtąd spotykamy się tak często jak pozwalają na to czas i pieniążki (duża odległość). Poznałam w internecie niezliczoną ilość ludzi, których spotkałam potem na żywo i stali się dla mnie ważnymi i bliskimi osobami. Myślę jednak, że ten element spotkania w realu jest niezbędny żeby jakoś umocnić i zweryfikować tę relację.

Enjoy

Wszystkie moje przyjaźnie internetowe, które zawiązałam jeszcze w wieku 13-16 lat, mimo tego że trwały dosyć długo to nie utrzymały się do tej pory. Miałam trzy takie osoby, z którymi pisałam codziennie, a potem jakoś to się rozsypało. Wydaje mi się, że jeżeli taka przyjaźń kiedy nie dąży do prawdziwego spotkania prędzej czy później się wypali.