Uprzedzenia narodowe

Enjoy

Co o tym sądzicie?
Może sami nie lubicie jakiegoś narodu? Dlaczego?
Spotkaliście się z kimś, kto miał uprzedzenia do Polaków?

adelia

Cechą charakterystyczną społeczeństw jest jakiś tam charakter narodowy i stereotypy, które są z nim związane. Wydaje mi się, że nie da się z nimi nic zrobić, jedynie nie powinniśmy oceniać kogoś po fragmentarycznych danych czy nie możemy opierać swojej opinii na opinii innych ludzi. ;)

Ja osobiście nie przepadam za Rumunami. Bardzo źle mi się kojarzą, trochę się ich bałam, z powodu ich wyglądu i tego, jak patrzą na innych. Nie umiem określić jak, ale jakoś dziwnie i strasznie.

verloren

Jeśli o mnie chodzi to pozbyłąm się już wszelkich uprzedzeń mimo, że nadal nie przepadam za Niemcami, Rosjanami i nie pojechałabym na somotną podróż do krajów arabskich albo np. Dubaju. Poznałam już wielu islamistów i ogólnie rzecz biorąc są to na prawdę wspaniali ludzie, ale nimi też często kierują uprzedzenia przez co można wdać się w konflikt. Kiedy jednak żyje się z nimi w zgodzie to są po prostu najwierniejsi i najbardziej pomocni ludzie.
Spotkałam sie z osobami uprzedzonymi do Polaków i Polski nie raz. Na zachodzie krąży kilka różnych opinii, ale jedni mają nas za takich biedaków, że żyjemy tylko wódką i nie wiemy co to mop albo ekspres do kawy, bo to przecież taka technologia. Inni myślą np. że Polacy składają się tylko ze sprzątaczek, prosytutek, alkoholików i budowlańców. Nie raz spotkałam się z chamskimi odzywkami biorącymi się właśnie z czegoś takiego. Polska nie jest jednak znana najbardziej z gościnności czy polskiej kuchni. Jeśli chodzi o sam kraj to ludzie sądzą, że jest u nas zimno i jesteśmy przysypani śniegiem prawie cały czas i że jesteśmy zacofani jako naród więc czasami zastanawiam się jak to jest, że ludzie słuchający takich poglądów mimo wszystko przyjeżdżają zwiedzać Polskę.

wanderlust · Wysłany: Czw 11:17, 02 Mar 2017 Temat postu:

Chyba nie mam zbyt wiele uprzedzeń, chociaż nadal jak myślę o krajach Europy wschodniej, to jakoś nie zachęcają mnie specjalnie. Podobnie jak verloren, nie pojechałabym samotnie do krajów arabskich. Nie oznacza to jednak, że odnoszę się do osób o arabskiej urodzie, nawet takich wyznających Islam, jakoś negatywnie albo z rezerwą. Kuzynka mojej mamy wyszła za Syryjczyka, mam kontakt z kuzynką, która przez lata tam mieszkała, chociaż sama nie jest muzułmanką, tylko protestantką. Jej mąż za to pochodzi z Egiptu i wierzy w Allaha. Brata tej mojej kuzynki wywozili z Syrii do Hiszpanii w bagażniku samochodu. Takie opowieści z pierwszej ręki nie pozwalają mi odnosić się negatywnie do Arabów, nawet w dobie zamachów.
Jeśli chodzi o Polskę, do w żadnym swoim kontakcie z obcokrajowcem nie odczułam negatywnego stosunku do mojej narodowości, ale świetnie można zobaczyć to w filmach. Gdy pojawia się język polski, najczęściej słychać go z ust sprzątaczki. Nawet ostatnio w jednym odcinku Chicago med w szpitalu kręciły się panie sprzątające mówiące do bohaterów polskie "dzień dobry".

Enjoy

Patrząc na historię Polski z Rosjanami i Niemcami nie jest mi po drodze. Nie to, że ich nie lubię, po prostu mam do tych narodów jakiś żal i nie czuję sympatii. Nie podoba mi się to, że jeszcze w XXI wieku zdarzają się hasła "polskie obozy koncentracyjne", postawa chociażby Eriki Steinbach, która ukazuje Niemców jako pokrzywdzonych, czy sprawa dokumentów o zbrodni w Katyniu, o które musieliśmy się i musimy ciągle dopominać. Nie chodzi mi o jakieś tam zadośćuczynienia czy pieniądze, o których zrobiło się ostatnio głośno, ale wydaje mi się, że należy nam się po prostu prawda.