Alkoholizm

gorczyca

Macie z nim styczność? Jakie jest Wasze stanowisko w tej sprawie? Uważacie to za chorobę czy niewinne uzależnienie?

Jenny21

Niestety mam doświadczenie z tym nałogiem, znałam (och, znam! - alkoholikiem jest się do końca życia...) 2 osoby ( z jedną z nich nie utrzymuje kontaktów, druga już nie pije), które zostały nim dotknięte. I mam tu na myśli naprawdę głębokie uzależnienie . Myśląc o tych osobach zastanawiam się kto na ich słabości bardziej ucierpiał, one czy ich bliscy? Oczywiście, że ich bliscy. Przecież dla takiego alkoholika bliski jest jedynie sam Alkohol. Ci, którzy wkrótce odwracają się od nałogu mogą się zmienić, poprawić się, całkowicie przestać pić, ale przeszłości nie naprawią. Może oni chwile spędzone pod wpływem trunku pamiętają jak przez mgłę, ale nie inni..
Myślę, że po przeczytaniu tego domyślacie się, że nie cierpię alkoholizmu i mam z nim nie miłe wspomnienia. Kiedy widzę jak po ulicy idzie już nieźle wypity miejscowy "żul" itp. aż we mnie buzuje.
Alkoholików powinno się leczyć, to choroba.

TutusTuus

Ugh. Nie rozumiem osób, które topią smutki w alkoholu i potem im się urywa film. Nie ogarniam tego, serio. Rozumiem, że czasem jest okazja i można się napić. Serio, rozumiem. Jak ktoś może się tak schlać, żeby obudzić się Bóg wie gdzie, Bg wie z kim? Naprade? -__- To trzeba mieć zdrowo poprzestawiane płaty mózgowe, albo w ogole ich brak.

Przecież jest mnóstwo innych sposobów, by wyjść z problemów.
Jestem okropną osobą, jeśli mam styczość z kimś kto jest pijany. Normalnie jestem niczym niewzruszona skała. Nie wiem dlaczego, ale cóż. Ludzie są różni... Ale przynajmniej moi najbliźsi nie spijają się aż tak, bo wiedzą, że mnie to zwisa jak sobie poradzą... Pijesz - twój problem, nie mój.

Tyle ode mnie ;D

Poison

Przykro mi przede wszystkim, bo zazwyczaj jest tak, że ktoś chce uciec przez alkohol od problemów, a potem się uzależnia, ech. Gorzej z osobami, które po piciu stają się agresywne i znęcają się nad swoimi rodzinami - to jest dopiero chore! W tej sprawie wypowiem się tak: jak ktoś pije od czasu do czasu to spoko, mi to serio nie przeszkadza, ale jeśli to już zakrawa o alkoholizm... w ten sposób nie rozwiąże się żadnej sprawy, taka prawda.

Sweetie

olga

Wiele razy wchodziłam w ten temat, czytałam, chciałam coś napisać ale stwierdzałam, że nie, jednak nie chcę.

Enjoy

Od kiedy dorabiam sobie parę razy w tygodniu w sklepie i widzę, jak elegancka kobieta w szykownym makijażu, czy facet w garniturze i z teczką kupują o godzinie 6:30 dwusetkę czystej, albo młody chłopak biegnie do lodówki, rzuci mi szybko pieniądze i otworzy puszkę piwa przy ladzie i zdąży ją wypić, bo go po prostu trzęsie, zanim jak skończę zdanie "tu nie można pić alkoholu" to jestem trochę przerażona.

verloren

Ta jest choroba, ale większość osób sądzi, że nie ma problemu póki są w stanie normalnie funkcjonować, a alkoholizm dotyka tylko tych co siedzą codziennie na ławeczce.
Znam osobę, która odkąd pamiętam piła tylko okazjonalnie, ale wtedy nie znała umiaru. Teraz pije kilka razy w tygodniu "szklaneczkę", ale nie ma problemu, bo przecież pracuje i funkcjonuje jak normalny człowiek. Nie zauważa chyba tego, że na przykład jest w złym humorze dopóki swojej "szklaneczki" nie wypije. Moim zdaniem to tez jest alkoholizm i nie powinno się na to patrzeć przez palce. Niestety wymaga to samozaparcia przedewszystkim ze strony chorego.