Pochwal się swoim rodzeństwem...

92justyna

A ja uwielbiam moje rodzeństwo i nie wyobrażam sobie bez nich życia :) Mam dwie siostry (3 i 6 lat starsze) i brata (12 lat starszego) :) Jak można się domyślić jestem najmłodsza i tylko to mnie denerwuje...

Sheira

Ja mam brata starszego o 2 lata i siostrę 6 lat młodszą :D Ogólnie żyjemy w pokoju, ale jak to w rodzeństwie, często zdarzają się kłótnie :D Lepiej dogaduje się z bratem, może dla tego, że jesteśmy w podobnym wieku.

Enjoy

Mam młodszego o 6 lat brata, 13lat. Nie wiem czy wszyscy w jego wieku tak mają, ale ma naprawdę bardzo trudny charakter i trudno się nam dogadać. Uważa, że zawsze ma racje, nie chce nic pomagać, a do tego ma porządnie gadane, jak coś dogada to czasem nie wiadomo jak się bronić i to nie tylko mi.

Natalie

Mam brata starszego dziewięć lat. Kiedy byliśmy młodsi mieliśmy ze sobą super kontakt, teraz nie jesteśmy ze sobą już tak blisko, ale jeśli któreś jest w potrzebie lub jest jakaś okazja [urodziny, święta] to zawsze o sobie pamiętamy :)

Rainbow

Mam brata, który w październiku będzie miał 12 lat i siostrę, która ma 10. Jak widać są młodsi. Są strasznie denerwujący, ciągle się kłócimy, ale nie wymieniłabym ich.

Kenzi

19lat Nataniel i 14 Gabriel :) mam z nimi (co dziwne) bardzo dobre relacje :) N

TutusTuus

Kenzi

William

Mam starszego brata, który nosi imię Filip. Kocham go, albowiem jest to moja rodzina, chociaż muszę przyznać, iż jestem nim nieco rozczarowany. Nie można tu mówić o żadnej dojrzałości psychicznej, Filip nie docenia sztuki, którą tworzę, a także pasjonuję się nią. Wyprowadził się z domu dwa lata temu, dzięki czemu mam więcej miejsca na książki, a na jego łóżku trzymam swoje skrzypce. Hehe. Rozumiem, że jego charakter nie ukształtował się w pełni i mam nadzieję, że kiedyś przestanie być szarym, przeciętnym człowiekiem z mózgiem zmielonym przez media.

wanderlust · Wysłany: Nie 9:45, 19 Mar 2017 Temat postu:

Nie wiedziałam, że jeszcze tu nie napisałam!
Mam rudego brata, Mateusza, w tej chwili w wieku 15 lat. Nigdy nie mieliśmy jakiegoś bardzo tragicznego kontaktu, ale odkąd wyszłam za mąż i wyprowadziłam się z domu, jest między nami szczególnie dobrze. Młody zachowuje się różnie - potrafi być najbardziej uroczym dzieciakiem na świecie, a zaraz potem stuprocentowym złośliwcem. Ładnie rysuje, jest świetny z niemieckiego i zdecydowanie za dużo czasu spędza na grach komputerowych. Jest trochę rozpuszczony, co jest efektem odmiennego traktowania nas przez ojca. Mati jest biologicznym dzieckiem naszych rodziców, a ja zostałam adoptowana, kiedy miałam kilka miesięcy, o czym już chyba na forum pisałam. Prawie dwa lata temu poznałam więc moją biologiczną matkę i dowiedziałam się o istnieniu dwóch sióstr, które nie mają pojęcia o moim istnieniu. Jedna jest dwa lata starsza ode mnie, ma na imię Patrycja i pracuje w salonie kosmetycznym. Druga obecnie uczy się w trzeciej klasie podstawówki i przygotowuje do pierwszej komunii. Pewnie nigdy ich nie poznam, bo moja matka nie ma odwagi im powiedzieć, ale jestem na bieżąco z tym, co u nich słychać. ;)

verloren · Wysłany: Nie 10:27, 19 Mar 2017 Temat postu:

Też nigdy nie widziałam tego tematu.
Mam jedenastoletniego brata (również Mateusza). Wyglądamy prawe identycznie: brązowe włosy i oczy, ale on ma proste nogi. Za dużo czasu spędza przed komputerem, nadal się pieści i jest dużo bardziej wrażliy ode mnie przez co też łatwiej go zranić i nie umie radzić sobie z problemami. Synek mamusi.
Nasza ośmioletnia siostra, Aleksandra, wygląda zupełnie inaczej niż my, ale też ma brązowe włosy. W komplecie dostała niebieskie oczy i kilka zbędnych kilogramów. Jest pyskata i z charakteru jest dużo bardziej podobna do mnie. Dzieczyna nie do ruszenia. Kiedy ludzie mówią mi, że wychowałam ją tak, że poradzi sobie życiu to wiem, że mają rację i mogę być z siebie dumna. Mimo wszystko jest najbardziej rozpieszczona z nas wszystkich ponieważ ychowyała sie w zupełnie innych warunkach.

gorczyca · Wysłany: Nie 19:50, 19 Mar 2017 Temat postu:

Mam starszego o 3 lata brata, z którym, pomimo małej różnicy wieku (była odczuwalna jedynie podczas dziecięcych/wczesno-nastoletnich lat) nie dogaduję się praktycznie w ogóle, a nawet jeśli, to nasze dobre relacje trwają góra dzień - potem drzemy koty. Gdy mamy ze sobą kontakt jedynie internetowy albo telefoniczny to w sumie jest miło, ale na żywo bardzo mnie irytuje. Nie ma szacunku do nikogo ani do niczego, przez całe życie sprawia masę problemów, jest bardzo utalentowany i ma artystyczną duszę, więc może dlatego ma taki specyficzny charakter. Przepięknie śpiewa. I ostatnio wychodzi na ludzi, dlatego oby tak dalej, najwyższa pora.

WoodRunner · Wysłany: Pon 14:58, 20 Mar 2017 Temat postu:

Mam brata i siostrę. Niestety z uwagi na różnicę wieku - 16 i 15 lat - nigdy nie byliśmy bardzo zżytym rodzeństwem. Z bratem miałam świetny kontakt. Jesteśmy podobni do siebie pod względem charakterów a także wielu zainteresowań, jest moim informatycznym i muzycznym guru. Zawsze świetnie mi się z nim gadało. Z moją siostrą miałam również bardzo dobry kontakt, chociaż dość wcześnie opuściła nas, wyjeżdżając do Ameryki. Wtedy bardzo za nią tęskniłam i nasz kontakt jeszcze bardziej osłabł. Mimo że różniłyśmy się w podejściu do życia, czas spędzony razem zawsze był pozytywny i zyskany. Obecnie z pewnych przyczyn nie mam z nimi kontaktu.

BlueGirl

Mam siostrę młodszą o 4 lata, a zawsze chciałam mieć starszego brata :(

wanderlust