Pomaurdźmy

Cytruskowa

Nie dość, że sama jak palec, to jeszcze z bolącym brzuchem.

wanderlust

Tak strasznie strasznie strasznie boję się chemii.

Cytruskowa

Źle mi, tęsknię.

WoodRunner

Przyszłam marudzić. JAK ŻYĆ. Jeden proponuje przygodną noc, drugi mówi, że jestem skażona wspomnianą propozycją (PROPOZYCJĄ, bo dla mnie to nie do pomyślenia i w ogóle lolwut, jestem staromodna i tyle) jakiegoś kretyna. NO LUDZIE WTF CO SIĘ DZIEJE ZE ŚWIATEM... I w zasadzie woli samotne życie. Nie no, będę marudzić, bo się cholera głupi człowiek przywiązuje... Ale trafia na kogoś, kogo nie interere Twoje uczucia, jedyne, co się liczy, to jego uczucia. I kij. Koniec. JAK ŻYĆ. Rany, na argument o tym, że zostałam skażona to ja nie wiem, jak dyskutować...
A najgorzej, jak człowiekowi zależy.
Dziękuję za umożliwienie wylania frustracji, drogi Forumku. Myślę o Tobie ciepło, Twoja Silvana.

Cytruskowa

WoodRunner

No to jesteśmy dwie :D Wcale się z tego nie cieszę, bo nikomu tego nie życzę. Właśnie zapijam smutki Reddsem, ale wolałabym pić na cześć tego, że mój kot nauczył się aportować.
Głupie uczucia. Głupie przywiązanie. I tylko "och, znajdź kogoś, jest mnóstwo lepszych ode mnie, na pewno ktoś się trafi, nie szukaj mnie, byłem epizodem". JASNE.
Łączę się z Tobą w bólu, Cytruskowa, i trzymam kciuki, żeby się u Ciebie jakoś klarowało. *wspiera i posyła ciepłe myśli, które są jak sowy z Hogwartu i zawsze wiedzą, gdzie lecieć*

Cytruskowa

WoodRunner

Toniemy na jednym statku pijanym XD
Ja angstuję dalej, u mnie też już raczej nie ma szans, chociaż z totalnie odwrotnej przyczyny.
Nie wiem, mam wrażenie, że takie sytuacje sporo uczą i może nawet paradoksalnie chronią przed niebezpiecznymi relacjami, ale z drugiej strony w kij trudno powiedzieć uczuciom: no to sry, dziękujemy, a ty, przywiązanie, możesz iść i się zakopać, byle żwawo.
U mnie doszło jeszcze do jakiegoś z czapy victim blaming i wtedy zrobiło się serio niemiło.
Człowiek wkłada tyle pracy i serca w relacje... A ktoś i tak niczego nie zauważy.

wanderlust

Niedooooobrze mi. I boli mnie brzuch. Nawet by mi to nie przeszkadzało tak bardzo, gdyby tylko nie działo się w pracy. No i cały czas problemy z planowaniem wakacji. Dominik boi się zagranicę i dalej panikuje zamiast mi pomóc się na coś zdecydować. Japierdziele.